Los door Tom Naegels
Los is een heel speciaal boek. Tom Naegels schreef dit boek
in 2005 en het boek heeft daarna vele prijzen gewonnen zoals de Seghers
Literatuurprijs. Ik heb dit geweldige boek gelezen met een klasgenoot en we
waren allebei erg onder de indruk. Los gaat over Tom Naegels zelf. Je zou dus
kunnen zeggen dat Los een autobiografie is. Het enige verschil is dat Tom niet
echt de hoofdrol speelt in zijn boek. Hierdoor is het al meteen een heel erg
originele setting. Hij schrijft alsof het geen autobiografie is, maar stiekem
is dat het wel, vermoedden wij.
Los draait om Tom en bompa. Tom is een journalist van 'De Nieuw
Gazet' die verslag doet van de rellen die zich op dat moment voordoen in
Antwerpen. Bij dit onderzoek komt hij met velen soorten mensen in aanraking die
allemaal de schuld van de rellen aan anderen geven. De manier waarop Naegels
dit conflict uitlegt is heel erg uitnodigend. Je blijft maar doorlezen.
Bompa, de opa, van Tom wil euthanasie plegen. Bompa is een
oude, racistische man die zijn leven heeft ingezet voor het socialisme. Het is
een verbitterde man die alle fouten in de samenleving met het grootste gemak
afschuift op allochtonen. Ik moest vaak lachen om zijn uitspraken en de dingen
die hij deed. Tegelijkertijd heb je ook veel medelijden met hem, omdat hij niet
makkelijk heeft.
Het hoofdthema is van Los is de euthanasie van bompa.
Bompa's hoop is gericht op de euthanasiewet die in 2002 door de regering is
aangenomen. Hij komt echter niet in aanmerking voor euthanasie en daarom
besluit hij om niet meer te eten en zo zelfmoord te plegen. De titel doet ons
denken aan de strijd die bompa voert om te overlijden. Hij wil los zijn van
zijn ellende, zijn problemen en zijn (volgens hem) nutteloze bestaan.
Los is een verhaal waarin bijna geen open plekken voorkomen.
Het voordeel daarvan is dat het boek niet moeilijk is om te lezen. In het boek
lopen 3 verhaallijnen door elkaar en de gedachten van Tom, die tegenstrijdig
kunnen zijn, zijn soms ingewikkeld. Het boek zou erg wazig kunnen worden als er
ook nog een overvloed aan open plekken zou zijn.
De verwachtingen van dit boek waren hoog nadat we de omslag
hadden gelezen. Die verwachtingen liepen nog veel hoger op nadat we de eerste
zin hadden gelezen. Wij zijn erg te spreken over de manier waarop Tom Naegels
zijn boek geschreven heeft. Hij schrijft namelijk de gedachten die hij tijdens
zijn belevenissen heeft op. Dit geeft het leuke effect dat hij anders handelt
dan hij wil en dat zijn handelen en zijn gedachten elkaar als het ware
tegenspreken. Dit geeft een humoristisch effect in de meeste gevallen. Deze
humor konden wij goed waarderen en de problemen die Tom tegenkwam zette ons aan
het denken.
De samenwerking met mijn klasgenoot ging erg vlot. We waren
het snel eens over deadlines en andere afspraken. We waren het ook eens over
dat het boek erg leuk was om te lezen. Er was in de gesprekken ruimte voor onze
eigen meningen en we konden snel concluderen dat we het boek allebei geweldig
vonden. Los leerde ons dat er nooit een makkelijk antwoord is op
problemen in de maatschappij zoals cultuurverschillen en euthanasie. Het heeft
ons aan het denken gezet over wat wij van deze onderwerpen vinden en of die
mening wel terecht is . Los valt in leesniveau 4. Ik zou graag verder gaan naar
niveau 5 maar omdat het toch nog soms moeilijk was om dit boek te lezen, blijf
ik nog een tijdje op niveau 4.
dit boek is een grote aanrader voor iedereen die graag leest en houdt van een boek met kijk op maatschappij en ethiek.
Jordin Pellencau 4D
